BLOG NL

Workshop: management van wilde dieren en grote grazers in kaart brengen.

Op 9 en 10 oktober organiseerde Irma Arts, postdoc bij wildlifeNL in samenwerking met het kernteam een tweede workshop voor werkpakket 1, om onze huidige omgang met en management van wilde dieren en grote grazers beter in kaart te brengen. De workshop had als specifiek doel om:

  • de diversiteit aan ideeën, visies en meningen te inventariseren n te delen. En het in kaart brengen waar mogelijke spanningen zijn.
  • beter te begrijpen welke uitdagingen en mogelijkheden er zijn in onze huidige omgang met wilde dieren/grote grazers.

Om te zorgen dat een zo groot mogelijke diversiteit aan perspectieven besproken konden worden waren er, naast de consortiumpartners, ook externe stakeholders uitgenodigd die zich met het management van wilde dieren en grote grazers bezighouden.

Foto: Irma Arts, Postdoc Werkpakket 1 en Dr. Ine Dorresteijn, associate professor Sustainability Science (kernteam) openen de workshopdag. locatie, Botanische tuinen, Utrecht.

De workshop begon met een de vraag aan alle deelnemers om te delen hoe zij de omgang met wilde dieren/grote grazers voor zich zien in de toekomst. Belangrijke thema’s die hier naar boven kwamen zijn: begrip hebben voor elkaar en voor de verschillende belangen; wilde dieren en mensen opvatten als onderdeel van hetzelfde systeem; meer ruimte, respect en tolerantie voor wilde dieren; behoefte aan meer kennis over ecologie en diergedrag; het op een integrale en adaptieve manier managen van dieren; en de noodzaak van duidelijk beleid met vertrouwen in de uitvoerders.

Op de eerste dag zijn vervolgens ervaringen gedeeld vanuit ieders eigen praktijk en een inventarisatie gemaakt van de verschillende knelpunten die iedereen tegenkomt. Deze knelpunten zijn op de tweede dag verder uitgediept. Het ging bijvoorbeeld over decentralisatie en een verkokerd beleid, waardoor een integrale aanpak wordt gemist en verantwoordelijkheden onduidelijk kunnen zijn. Lokaal zagen deelnemers goede samenwerking en welwillendheid, maar er was ook het gevoel dat regie van bovenaf nodig is. Er werd ook gesproken over een mismatch tussen beleid en praktijk, waarbij ook wantrouwen een rol speelt. Doelstellingen voor beheer en gebieden werden niet altijd als passend ervaren en te statisch.  Daarnaast kwam ook de kloof met het publiek en polarisatie naar boven. Hoe wordt er gecommuniceerd, waar is informatie te vinden en hoe ga je om met social media? Tot slot kwam aan bod dat er vragen zijn over de kwaliteit van data en (het gebrek aan) kennis over de interpretatie van data.

Al deze knelpunten worden in de rest van het project meegenomen om samen met het consortium na te denken waar mogelijkheden voor verandering zitten, welke kennis er nog mist om dit aan te pakken en waar het project zich vervolgens op kan focussen. Dit zal in drie workshops in 2024 worden uitgewerkt en uiteindelijk de onderzoekagenda van het project opleveren. 

Afb. Deelnemers werken opdrachten uit.

Naar aanleiding van feedback van meerdere deelnemers op dag 1 is er op dag 2 uitgebreider ingegaan op ethische aspecten en onderliggende waarden die belangrijk zijn voor de verschillende partners in het project. Wat wordt nu als echt belangrijk ervaren in onze omgang met en management van wilde dieren en grote grazers? Het projectteam had een “soft shoe suffle” voorbereid. Dit is een activiteit die vraagt aan mensen om te reageren op een stelling, deelnemers met verschillende perspectieven worden gevraagd een plek in de ruimte in te nemen, ten opzichte van elkaar. Er worden verdiepende vragen gesteld en naar andere perspectieven geluisterd. Deelnemers mogen zich verplaatsen al naar gelang ze voelen dat hun positie veranderd door het gesprek. Tijdens de workshop zijn drie stellingen besproken en in deze gesprekken werd duidelijk dat er overbruggende thema’s te vinden waren, die mensen dichter bij elkaar bracht, zoals bijvoorbeeld het belang naar het gehele systeem, het landschap te kijken. Er werd opgemerkt dat tijdens het gesprek de cirkel waarin de deelnemers stonden steeds kleiner werd. Ook als er nog verschillende perspectieven blijven, blijken we in het gesprek wel dichter bij elkaar te komen.

Aan het eind van de workshop gaven deelnemers aan dat ze het heel prettig vonden om een ruimte te hebben waarin onderliggende waarden er perspectieven besproken kan worden. Deze openheid voor dialoog is ook wat het project nastreeft en in de komende acht jaar wil faciliteren.

Dit blog is geschreven door Irma Arts, postdoc Werkpakket 1.

Excursie Living lab Kennemerduinen 27 september

Op safari in eigen land

Op 27 september stond het eerste bezoek aan één van de living labs op het programma. Deze excursie is georganiseerd door PWN voor de consortiumleden. In de Kennemerduinen wordt de komende jaren een deel van het onderzoek voor WildlifeNL uitgevoerd. Hoog tijd dus om dit gebied eens met eigen ogen te verkennen. Het Nationaal Park Zuid-Kennemerland is een voorbeeld van een zogeheten ‘urban’ natuurgebied. Gelegen vlak naast Haarlem en als onderdeel van de Metropoolregio Amsterdam, ontvangt het gebied jaarlijks miljoenen bezoekers. Binnen de grenzen van het park vinden dus volop mens-dier interacties plaats, maar ook daarbuiten. Damherten steken de drukke Zeeweg over en zijn regelmatig te vinden in achtertuinen van woningen in Bloemendaal of Santpoort. Naast damherten, reeën en konijnen, zijn de belangrijkste grote grazers in het Nationaal Park de Schotse Hooglanders, Konik paarden en sinds 2007 ook een kudde wisenten. En dat is meteen de bestemming van het veldbezoek, we gaan op wisentensafari!

Na een korte introductie en kennismaking met de PWN-boswachters en adviseurs gaan we onder leiding van Esther op pad naar het Kraansvlak. Het Kraansvlak is lang privé-eigendom geweest en was op het moment dat PWN het gebied in beheer kreeg niet toegankelijk voor publiek. Dit bood de kans om hier in alle rust in 2007 de eerste wisenten te introduceren. De wisent, ook wel Europese bison genoemd, is het grootste landzoogdier van Europa en is begin vorige eeuw uitgestorven in het wild. Met dank aan een succesvol fokprogramma is het dier in Polen weer in het wild geïntroduceerd. Vanuit daar heeft de wisent zich langzaam weer over Europa verspreid.

Bij het uitzichtpunt aangekomen vertelt Esther Rodriquez, bioloog en projectleider bij PWN, dat lang werd aangenomen dat de wisent een echt bosdier was. Na introductie in het duingebied van het Nationaal Park Zuid-Kennemerland werd echter duidelijk dat ze zich ook in het duin heel goed thuis voelen. Onderzoek met behulp van gps-zenders en vele studenten liet zelfs zien dat de dieren in dit gebied zich voornamelijk in meer open terrein begeven en minder in het bos.

We lopen verder en betreden het ‘wisentengebied’. Het gebied waar de dieren lopen is ruim 300 hectare groot en wordt omheind door een hek met stroomdraad. De wisenten lopen verder vrij rond en worden niet bijgevoerd. Door het gebied loopt één wandelpad dat buiten het broedseizoen geopend is (van september tot maart). We stoppen bij een plek met open zand. Dit is een duidelijk teken van de aanwezigheid van de wisentkudde. Wisenten houden namelijk van het nemen van een zandbad, zowel de stieren, koeien en kalfjes doen dit dagelijks. Daarmee zorgen ze voor meer open zandplekjes in het terrein, waar andere soorten als insecten en zandhagedissen weer van profiteren. Na het zandbaden wordt graag nog even wat geschuurd aan de dichtstbij zijnde boom, het wisentenhaar is er nog terug te vinden.

Doordat een aantal dieren van de kudde een gps-halsband dragen, weten Esther en de boswachters waar de kudde zich ongeveer bevindt. We slaan het pad af en beginnen aan een steile klim en afdaling door het dennenbos. Het moet wel een beetje avontuurlijk zijn! Als we vanuit het bos het open duin in lopen zien we in de verte de eerste wisenten staan. Vanaf een heuvel houden ze ons nauwlettend in de gaten. Langzaam verschijnen er steeds meer dieren en zelfs het kalfje laat zich zien. De verrekijkers en fotocamera’s worden tevoorschijn gehaald. Vooral de stier is imposant, dit is toch wel echt safari in eigen land!

Gevraagd wordt of dit nu een echte ‘wildlife’ ervaring is en waarom. Voor de één speelt de rust en ongereptheid (van de paden af) een belangrijk rol, voor de ander is het ook het alerte gedrag van dieren. Ze gedragen zich ‘wild’. Een ander vindt juist ook dat het contrast tussen natuur en stedelijke omgeving bijdraagt aan de unieke wildervaring in Nederland. Het gebied wordt omgeven door het circuit en de flatgebouwen van Zandvoort, maar toch leven hier zoveel bijzondere dieren en planten. Een voorbeeld van hoe mens en natuur op een klein stukje land toch samen kunnen gaan.

Met uitzicht op de wisenten vertellen projectleider Ine Dorresteijn en postdoctoraal onderzoeker Irma Arts nog iets meer over het WildlifeNL project en deelt studente Leanda Vedder de resultaten van haar onderzoek aan de hand van een mind model. Het mind model vertelt ons meer over hoe bezoekers een interactie met de grote grazers in het gebied ervaren en wat hun reacties zijn. Er worden nog wat ideeën uitgewisseld en Tim van Dam van Smart Parks geeft een korte demonstratie van de gps-halsband die de wisenten dragen. Deze zender is speciaal voor deze soort ontworpen als ‘open collar’, iedereen kan dus van deze technologie gebruik maken. Doordat de zender ook kan communiceren via bluetooth en wifi, kan de interactie met bezoekers (via hun smartphone) nog nauwkeuriger worden onderzocht. Na de uitleg gaan we op de weg terug naar het bezoekerscentrum. Hier wacht in het boswachterskantoor een hapje en drankje en wordt nog even nagepraat. Een mooie afronding van een geslaagd eerste veldbezoek!

Dit blog is geschreven door Dr. Myrthe Fonck, senior adviseur natuur en recreatie bij PWN.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

Workshop Users stories, werkpakket 2

Workshop Users Stories, Werkpakket 2, 27 juni 2023

De locatie van de eerste workshop van Werkpakket 2 is het voormalig Philips gebouw op Strijp-S in Eindhoven. Een sfeervol en inspirerend gebouw met een hippe industriële inrichting en veel vergaderruimtes. Promovendus Bas Michielsen, actief in Werkpakket 2 waarin een dataplatform gedefinieerd en ontwikkeld dient te worden waarop vervolgens smartphone apps aangesloten kunnen worden, leidde de workshop. Voor meer informatie over Bas en zijn werk verwijzen we je naar zijn blog op de website.

Foto v.l.n.r.  Bas Michielsen (docent onderzoeker Fontys), Niels Gilissen (fauna ecologist Natuurmonumenten) en Annemarie Horn (postdoc RU).

De workshop was bedoeld voor consortiumleden, en medewerkers uit dezelfde organisaties die werken met ICT, applicaties en technologie.

Na een welkom en introductie volgde al snel de eerste opdracht; een high- en no-tech lab omschrijven. Of te wel, een living lab met maximale technologie en een variant met minimale technologie. We gingen flink out-of-the-box brainstormen in drie groep.

Om 10:30u was er tijd voor een koffie/ thee pauze waarin de consortiumleden konden bijpraten.

Na de pauze lichtte postdoc Irma Arts de vervolgopdracht mbt de eerder gevisualiseerde living labs toe: ga op zoek naar de ethische grenzen, vind de balans tussen controle en autonomie.

Wat werkt er wel en wat niet in de praktijk? Het bleek nog best lastig om een midden te vinden omdat er zo veel verschillende mensen zijn die wonen en recreëren in het living lab en die ieder hun eigen behoeften, voorkeuren en motivatie hebben. Uiteindelijk moesten we komen tot een paar zinnen voor een prompt; een kort stukje tekst dat dient als startpunt voor een voor een AI  die daar dan een afbeelding van genereert.

Foto v.l.n.r.: Ine Dorrestein (Universitair hoofddocent Sustainablilty Sience U), Bas Michielsen (docent onderzoeker Fontys) en Tim van Dam (Smart Parks).

Lunchtijd. Seat2Meet had een goed verzorgd buffet neergezet en we konden met z’n allen aan een lange tafel schuiven. 

Na de lunch kregen we de door de AI gegenereerde afbeeldingen van onze Living labs gepresenteerd, dat leidde tot enige hilariteit. AI snapt (gelukkig) nog niet alles.

Opdracht 2, de user story’s voor de te ontwikkelen apps. eerst werder de verschillende gebruikersdoelgroepen gespecificeerd: recreanten, omwonenden, terreinbeheerders, agrariërs, onderzoekers, … In meerdere groepjes werden de gebruikersbehoeften geïnventariseerd en gepresenteerd aan elkaar. Er kwam veel informatie uit, en veel tips om mee te nemen bij het verder uitdenken van de stories. Hierover zijn we absoluut nog niet uitgepraat en bij de meest belangrijke groep, namelijk de eindgebruikers, gaat ook nog informatie worden ingewonnen.

Er staat voor het consortium in november een volgende workshop gepland waarin we een stap verder gaan maken met de user stories van deze app(s). Bas Michielsen en Gerard Schouten, Professor AI & Big data bij Fontys Hogeschool, gaan de vergaarde informatie verwerken.

 

Er volgt een zomerstop van het blog, na de zomer pakken we het weer op.

Dit blog is geschreven door Sonja Meijer, communicatie WildlifeNL .

Workshop Werkpakket 1

Workshop Werkpakket 1, 8 juni 2023.

De locatie voor de workshop is het voormalig pompstation van consortium partner PWN, gelegen bij National Park Kennemerduinen in Overveen.  Post doc Irma Arts heeft een full-day workshop georganiseerd voor Werkpakket 1. Voor meer inhoudelijke  informatie over haar onderzoek verwijzen we naar haar blog.

De groep deelnemers aan deze dag had grotendeels dezelfde samenstelling als die van de dialoogtraining op de dag ervoor. Dat werkte prettig want de richtlijnen voor het voeren van een dialoog hadden wij daardoor vers in ons geheugen. Ter inspiratie hingen deze uitgeschreven op een flip over blad aan de muur.

Na een hartelijk ontvangst met koffie, thee nam Ine Dorresteijn, van het kernteam, het woord en heette iedereen welkom. Er werd aan aantal actuele ontwikkelingen doorgenomen zoals het Webinar dat onlangs is geweest en er werd een aantal organisaties besproken dat interesse heeft om toe te treden tot het consortium.

Vervolgens nam Irma Arts de presentatie over en gaf, na een introductie en uitleg,  de deelnemers een opdracht om gezamenlijk uit te werken. In groepjes van drie, aangevuld met een facilitator van het kernteam, werden antwoorden gezocht op de vraag hoe we het samenleven tussen mens en dier zien in de toekomst. De uitkomsten werden gepresenteerd aan de groep. 

       

De brainstormende groepjes zaten verspreid over het terrein en de uitgewerkte opdrachten werden gepresenteerd.

Rond het middaguur was er een lunchpauze.

Na de lunch volgde een nieuwe opdracht, namelijk het maken van een mindmap rondom de onderwerpen: Wilde dieren, wildbeheer en co-existentie. De uitkomsten ondersteunen de basis voor de onderzoeksagenda die geformuleerd wordt in WP 1.

De dag werd afgesloten en al snel verspreidde de deelnemers zich weer richting trein op weg naar huis.

We kijken terug op een succesvolle eerste workshop dag waarin we een stap verder zijn gekomen met het richting geven aan het project, en het in kaart brengen van het wildbeheer in Nederland.

Het volgend blog zal een verslag zijn van de workshop van Werkpakket 2.

Dit blog is geschreven door Sonja Meijer, communicatie manager WildlifeNL

Dialoogtraining


Dialoogtraining voor het consortium 

Op 7 juni heeft Noëlle Aarts, professor social- ecologische interacties bij Universiteit Radboud, een dialoogtraining gegeven aan de leden van het consortium. De workshop duurde een halve dag en vond plaats in het bestuursgebouw van Universiteit Utrecht.

Haar energieke manier van vertellen ondersteunde ze met veel herkenbare voorbeelden uit de praktijk, afbeeldingen en een aantal filmpjes. Als opdracht hebben de deelnemers met elkaar een voorbeeld uit het dagelijks leven aangehaald en een reactie op een situatie uitgeschreven en gezamenlijk besproken. 

Er waren eye-openers, maar vooral veel herkenning.

Deze dialoogtraining is een belangrijke basis voor de samenwerking. Omdat het consortium uit veel partners bestaat en diverse onderzoeken wil gaan doen zullen we in de gesprekken daarover ongetwijfeld te maken krijgen met ‘aannames’, uitgedaagd worden om écht te luisteren naar het perspectief van de ander of onbewust ‘framen’.

Een goed gesprek voeren is een kunst en vraagt om bewustzijn van je gedrag.

Gelukkig kregen we een aantal overzichtelijke richtlijnen mee, die we bij de hand kunnen houden. En een uitgebreid digitaal naslagwerk. Bruikbaar op het werk, in gesprekken over maatschappelijke issues maar ook aan de keukentafel.

 

Een goede dialoog gaat ons verder brengen. Verschillen zullen er altijd blijven, maar een goed gesprek voorkomt polarisatie en kweekt begrip.

 

Op 8 juni is de full- day workshop georganiseerd door Postdoc Irma Arts. In het volgend blog zal daarvan verslag worden gedaan.

Dit blog is geschreven door Sonja Meijer, communicatiemanager WildlifeNL

Even voorstellen: master student Leanda Vedder

Dit blog is geschreven door Leanda Vedder, master student.

Over mij:

Mijn naam is Leanda Vedder en ik volg de Joint International Master in Sustainable Development aan de Universiteit Utrecht. Ik kom oorspronkelijk uit Oostenrijk en heb een bachelor in milieusysteemwetenschappen aan de Universiteit van Graz, met een specialisatie in economie. Ik ben 24 jaar oud en een natuurliefhebber die graag tijd buiten doorbrengt. Bij het zoeken naar een onderwerp voor mijn masterscriptie was het duidelijk dat ik een onderwerp wilde vinden waar ik gepassioneerd over ben en waarbij ik tijd in de natuur kan doorbrengen terwijl ik veldwerk doe. Tegelijkertijd ben ik geïnteresseerd in het verband tussen milieuveranderingen en menselijke activiteiten. Dat is de reden waarom ik in mijn masterscriptie als onderdeel van het onderzoeksproject WildlifeNL onderzoek doe naar de percepties van recreanten op hun gedrag in mens-wild interactie.

Mijn afstudeeronderzoek:

Mijn masterscriptie gaat over het gedrag van verschillende recreanten bij mens-wild interacties met semi-wilde paarden en runderen. Hiervoor gebruik ik een mental model tool genaamd M-Tool, waarmee deelnemers mindmaps maken van de belangrijkste factoren die menselijk gedrag kunnen beïnvloeden. Voor hun mindmaps konden de deelnemers kiezen uit 16 verschillende concepten die menselijk gedrag sturen en die zijn afgeleid uit eerdere interviews met deskundigen uit wildbeheer, onderzoek en gemeenten. De mentale modellen kunnen worden bijeengebracht rond verschillende recreatieactiviteiten zoals sporten, wandelen, tijd doorbrengen in de natuur en tijd doorbrengen met huisdieren. Het voordeel van mentale modellen is, dat het niet alleen mogelijk is te visualiseren welke factoren belangrijk zijn voor mensen, maar ook hoe ze op elkaar inwerken. Zo kan ik de mentale modellen van verschillende recreanten beoordelen en de oorzakelijke relaties tussen verschillende percepties analyseren. De resultaten zullen helpen om de redenen van recreanten voor hun gedrag te begrijpen en de basis te leggen voor aanbevelingen voor toekomstige wildbeheermaatregelen.

Veldwerk:

Ik heb mijn dataverzameling in beide proeftuinen in Zuid-Kennemerland en Kempen~Broek inmiddels afgerond. Tijdens deze intensieve periode in maart en april had ik het geluk te verblijven in veldhuizen van PWN en Natuurmonumenten, waar ik omringd werd door de geweldige natuurgebieden. Ik bracht de dagen buiten door met het verkennen van deze prachtige gebieden om de beste plekken te vinden voor het werven van deelnemers. Ik maakte van alles mee, van sneeuwval tot zonnige lentedagen en mocht genieten van de verschillende karakteristieke landschappen van beide locaties. Veel deelnemers toonden grote belangstelling voor deze studie en wilden hun ervaringen met wilde dieren graag met mij delen, of ze wezen mij op plaatsen waar zij de dieren eerder hadden ontmoet om daar meer antwoorden te verzamelen. De vele boeiende gesprekken en verschillende standpunten stimuleerden mij elke dag om nieuwe deelnemers te benaderen. 

Soms bleek het voor de deelnemers een uitdaging om te wennen aan de manier waarop de M-Tool werkte, maar ik ben blij dat de deelnemers gemotiveerd waren en de tijd namen om uit te zoeken hoe ze hun mentale modellen konden maken. Veel deelnemers meldden dat ze de dieren nog maar net hadden ontmoet toen ze aan dit onderzoek deelnamen.  Ook ik had het geluk de grote grazers zoals de konikpaarden, de Schotse hooglandrunderen en de taurosrunderen vaak tegen te komen. Momenteel werk ik aan de analyse van de gegevens en ik ben benieuwd naar de voorlopige resultaten. Ik ben enthousiast om deel uit te maken van dit onderzoeksproject dat een doorbraak wil bereiken in de manier waarop mensen en wilde dieren Nederland delen en ik hoop bij te dragen aan het begrip van interacties tussen recreanten en wilde dieren benaderen. 

Het volgend blog zal  een verslag zijn van de dialoogtraining voor het consortium.

WildlifeNL webinar op 1 juni 2023

Bij deze nodigen wij u uit voor een webinar over het onderzoeksproject WildlifeNL, op 1 juni aanstaande, van 10.00 tot 11.00.

Tijdens het webinar van 1 juni aanstaande, zal het project worden gepresenteerd, en krijgen geïnteresseerden de gelegenheid om vragen te stellen. Het webinar is bedoeld voor iedereen die meer wil weten over het project, maar nadrukkelijk ook voor partijen en organisaties die (nog) niet bij het consortium behoren, maar die overwegen om waar mogelijk aan te haken. Er zal geen gelegenheid zijn om te discussiëren. Op latere momenten in het project zullen er gelegenheden zijn voor dialoog en discussie.

U kunt aan het webinar deelnemen door gebruik te maken van onderstaande link:

https://radbouduniversity.zoom.us/j/85307093195?pwd=YUtzYmw3azJ5MzhRRi9Wcyt0VmNSQT09
Passcode: 109684

Even voorstellen: Bas Michielsen, PhD student werkpakket 2

Dit blog is geschreven door Bas Michielsen.

Even voorstellen

Ik ben een gedreven, creatieve, ietwat eigenwijze, techneut, met een voorkeur voor oplossingen die net even wat anders zijn of doen. In mijn vooropleiding koos ik voor de studie ‘Mens & Informatica’ omdat ik vind dat techniek niet iets is dat op zichzelf staat, maar vooral ook voor de mens nuttig moet zijn. En in het project WildlifeNL wellicht ook voor het dier?

Inmiddels werk ik een kleine 10 jaar bij Fontys Hogeschool ICT waar ik begonnen ben als docent in de software-engineering, maar zo’n 6 jaar geleden aan de wieg stond van de opleiding ‘ICT & Artificial Intelligence’, die ik nog altijd met veel plezier (mede)coördineer en waarin ik ook graag les geef. Mijn specialisme binnen AI ligt bij ‘computer vision’, waarin de machine leert te begrijpen wat er op afbeeldingen te zien is, en waar in de afbeelding bepaalde objecten te vinden zijn. Ik ben van mening dat er binnen wildlife management / nature conservation enorm veel mogelijkheden zijn om computer vision zinvol in te zetten, dus daar ga ik naar op zoek en hoop daaraan te kunnen bijdragen.

Naast het geven van onderwijs werk ik voor een deel van de week bij het Fontys lectoraat AI & Big Data, dat als doel heeft om toegepast onderzoek te doen naar oplossingen die AI kan bieden in domeinen die goed zijn voor de maatschappij. Denk hierbij aan de zorg, de natuur, educatie, enz. Veelal in samenwerking met organisaties uit de regio voor de mensen in de regio.

Het project WildlifeNL past daarom wat dat betreft prima in mijn straatje.

WildlifeNL

Binnen het project WildlifeNL ben ik vooral actief in Werkpakket 2, waarin een dataplatform gedefinieerd en ontwikkeld dient te worden, en waarop vervolgens smartphone apps aangesloten worden. Daarnaast geeft de inhoud van WP1 mij veel context dus bij de activiteiten van WP1 ben ik ook betrokken. De uitdaging bij het definiëren en ontwikkelen van deze apps zit hem in het duidelijk krijgen van de wensen (user story’s) van de consortiumleden, zodat de werking van de apps straks zo goed mogelijk past bij de gestelde doelen van het project. Omdat de consortiumleden uiteraard uit allerlei verschillende richtingen komen en verschillende doelen hebben, is het belangrijk dat hier open over gesproken kan worden in workshops en dat we tot een gezamenlijk doel kunnen komen. Dit is heel anders dan wanneer een app voor een specifieke klant gemaakt wordt, waarbij de klant in principe goed weet wat hij/zij wil en waarom. Daarnaast is de wereld veranderlijk dus wil ik graag dat de techniek dusdanig open is dat deze in de toekomst mee kan veranderen.

Aan de slag

Ik vind het super dat ik met mijn technische kennis en kunde bij kan dragen aan een domein dat voorheen voor ict-ers natuurlijk erg ver weg stond. Het is volgens mij waardevol dat deze twee werelden samenkomen en van elkaar kunnen leren.

Even voorstellen: Wiggy Felstead, master student

Dit blog is geschreven door Wiggy Felstead, master student. 

Over mij:

Ik woon op dit moment in Nederland, maar ben geboren en getogen in het Verenigd Koninkrijk. Ik heb een bachelor in biomedische wetenschappen van de Universiteit van Leeds, maar besloot van pad te veranderen en volg nu een master in duurzame ontwikkeling aan de Universiteit Utrecht.

Nadat ik als onderzoeksassistent voor Ine Dorresteijn (hoofdaanvraagster van het WildlifeNL project) had gewerkt in het kader van het Bright Minds Assistantship programma, besloot ik mijn werk voort te zetten als afstudeeronderwerp.

Tijdens mijn assistentschap heb ik een papieren prototype ontwikkeld voor een mobiele app om onderzoek naar mens-wild interacties te ondersteunen. De app is bedoeld als hulpmiddel voor burgerwetenschappers om gegevens te verzamelen over de soorten interacties die zij hebben in de twee WildlifeNL proeftuinen, onderdeel van werkpakket 6.

Mijn afstudeeronderzoek:

Uitgaande van het papieren prototype heb ik de app naar de volgende fase gebracht door een bruikbare versie te ontwikkelen op het ESRI platform, Survey123, voor een pilotstudie in de proeftuinen. Hoewel het einddoel een gamificatie versie van de app is om gebruikers aan te moedigen deel te nemen en hun ervaring te verbeteren, is de huidige app opgezet als een enquête en vraagt feedback om de volgende app-versie te verbeteren.

Belangrijk is dat de app gegevens verzamelt over menselijke emoties en gedragingen, en over hun perceptie van de emoties en gedragingen van de dieren tijdens een interactie tussen mens en dier. Teves worden de gegevens over het tijdstip, plaats en diersoort verzameld evenals details over de interactie.

Ik hoop dat mijn bevindingen inzicht geven in positieve, neutrale en negatieve interacties tussen mens en dier, en dat verbanden tussen emoties, gedragingen en percepties kunnen worden vastgesteld, als die inderdaad bestaan. Uiteindelijk voorzie ik dat uit een beter begrip van deze interacties hulpmiddelen kunnen worden ontwikkeld om het samenleven van mens en dier te bevorderen.

Veldwerk:

Momenteel doe ik mijn veldwerk in Kempen-Broek, een prachtig park op de grens van Nederland en België. Ik verblijf in een onderzoeksveldhuis aan de rand van het Laurabossen bos, waar elke avond Taurosrunderen rondlopen en hun kalfjes in het gras spelen. Het is magisch.

Mijn dagelijkse werk bestaat momenteel uit het bezoeken van verschillende gebieden in het park en het werven van deelnemers om hun ervaringen met de interactie met wilde dieren te delen via de app. Het weer beïnvloedt zeker mijn succes en ik heb geluk gehad met een aantal prachtige zonnige dagen, maar er waren ook  natte dagen. Mijn grootste uitdaging is het vinden van deelnemers die onlangs met wilde dieren in contact zijn geweest, want de meeste plaatsen hebben ofwel veel mensen ofwel veel wilde dieren, maar zelden beide. In de natuurgebieden zijn en zoveel mensen ontmoeten is een bevredigend onderdeel van dit werk, ik heb veel foto’s gekregen van mensen die hun ervaringen met mij wilden delen, een deelnemer liet mij bijvoorbeeld een foto zien van een wild varken dat een Tauros-koe knuffelt. Na drie weken in Kempen-Broek zal ik mijn veldwerk nog drie weken voortzetten in Zuid-Kennermerland.

Ik ben blij dat ik met mijn afstudeerscriptie kan bijdragen aan de belangrijke onderzoekvragen die WildlifeNL heeft opgezet. Het project is zeer ambitieus en spannend, het brengt zoveel verschillende belanghebbenden samen en ik ben vereerd om er deel van uit te maken. Ik kan niet wachten om te zien wat WildlifeNL zal bereiken.

In het volgende blog zal Bas Michielsen, PhD werkpakket 2, zich voorstellen en over zijn werk vertellen.

Even voorstellen: Irma Arts, Postdoc Werkpakket 1

Dit blog is geschreven door Irma Arts, postdoc (onderzoeker) in het WildlifeNL project, zij zal werkpakket 1 ondersteunen.

Even voorstellen

Ik ben sinds maart postdoc (junior onderzoeker) voor het WildlifeNL project en zal me vooral richten op dit eerste werkpakket. Ik heb een bachelor diploma in biologie en een master opleiding in de sociale wetenschap, en heb in het verleden als onderzoeker voor Staatsbosbeheer naar mens-dier interacties gekeken. Daarnaast heb ik in het onderwijs projecten over duurzame ontwikkeling ondersteund en als docent biologie op een middelbare school gewerkt.

In 2017 ben ik vertrokken naar Schotland om daar mijn doctoraal onderzoek te doen. In dit onderzoek keek ik naar het gebruik van smartphones en sociale media door mensen die de natuur in trekken, en welke invloed het had op hun ervaringen in en beleving van de natuur. Ik heb het onderzoek 1,5 jaar geleden afgerond en heb daarna gewerkt als onderzoeker voor de Schotse overheid. Het WildlifeNL project sprak me gelijk aan omdat het transdisciplinair werkt, een manier van onderzoek die belangrijk is om tot passende oplossingen te komen voor complexe vraagstukken. Het leek me dan ook een uitstekend moment om terug te keren naar Nederland.

Het project

WildlifeNL is een groot project. Gedurende acht jaar gaan we met ruim 30 mensen en 18 organisaties aan de slag om nieuwe vormen van wildbeheer te ontwikkelen, waarbij we de nadruk leggen op mens-dier interacties. Het onderzoeksproject heeft daarvoor het werk in verschillende werkpakketen onderverdeeld. In het eerste jaar gaan werkpakketten 1 en 2 van start. Tijdens de kick-off meeting van het project (30 -31 maart) is een eerste overzicht van deze werkpakketen besproken met de aanwezige consortium leden. Dit blog zal een korte introductie geven van werkpakket 1: wildbeheer in Nederland

Transdisciplinair onderzoek

Werkpakket 1 richt zich op het initiëren van de samenwerking tussen alle partners. WildlifeNL is een transdisciplinair onderzoeksproject. Dit betekent dat wetenschappelijke en maatschappelijke partners gezamenlijk het onderzoek opzetten en uitvoeren. Kennis wordt uitgewisseld, opgedaan en in de praktijk toegepast. Diversiteit is belangrijk binnen transdisciplinair onderzoek, om tot kennisuitwisseling en innovatie te komen, en tot oplossingen die daadwerkelijk werken in de praktijk. WildlifeNL bestaat daarom uit een consortium van maatschappelijke partners en wetenschappers met verschillende achtergronden. Deze verschillende achtergronden kunnen echter ook tot spanningen leiden, aangezien er verschillende ideeën, verwachtingen, visies en wereldbeelden samenkomen. In een transdisciplinair onderzoek is het daarom belangrijk om de tijd te nemen om als partners elkaar te leren kennen, verwachtingen uit te spreken en een open, transparante en veilige omgeving te creëren waar iedereen gehoord wordt.

Tijdens de kick-off meeting zijn de eerste verwachtingen uitgesproken, en bleek er veel energie te zijn om aan het project te beginnen. We zagen echter ook uitdagingen, zoals het ervoor zorgen dat er praktisch
uitvoerbare resultaten zullen zijn, dat alle verschillende perspectieven en belangen gehoord worden en aan bod komen, en dat er naar elkaar geluisterd zal worden. Door middel van dialoog training, workshops, individuele gesprekken en reflectie momenten zetten we de samenwerking verder in gang en zorgen we ervoor dat alle partners zich prettig voelen bij de uitvoering van het project.

Het in kaart brengen van het wildbeheer in Nederland

Naast het zorgen voor een goede samenwerking, zal werkpakket 1 zich ook richten op het in kaart brengen van het huidige wildbeheer systeem in Nederland en mogelijkheden voor verandering identificeren. Het Nederlandse wildbeheer is een complex systeem dat verschillende lagen bevat, van de dieren waarmee we interacties aangaan, tot de communicatie tussen stakeholders, de regelgeving en instituties die het systeem managen en de visies en wereldbeelden die er ten grond slag aan liggen. Al deze punten zullen webespreken en op een rij zetten. Vervolgens zullen we proberen te begrijpen hoe alle verschillende elementen invloed op elkaar uitoefenen.

Om dit in kaart te brengen zullen we behalve van alle consortiumleden ook input vragen van een grotere groep organisaties en mensen met (praktische) kennis over het Nederlandse wildbeheer. Het consortium zal zich vervolgens buigen over de vraag waar in het systeem mogelijkheden voor verandering liggen als het gaat om het bestuderen, begrijpen en veranderen van interacties tussen mens en dier. We gaan ook leren van het buitenland, om te kijken welke alternatieve manieren van beheer in andere landen gebruikt worden, en of deze mogelijkheden bieden voor Nederland.

Samen aan de slag

Werkpakket 1 wordt uitgevoerd door alle consortiumleden samen. Zoals hierboven gezegd is het enorm belangrijk dat een goede samenwerking wordt opgezet. De vragen die in de andere werkpakketten zullen
worden onderzocht zullen door alle consortiumleden samen worden opgesteld. Om dit te begeleiden en de mogelijkheden voor het verdere onderzoek in kaart te brengen ben ik aangesteld als postdoc (junior onderzoeker) voor de eerste 3 jaar van het project. Ik zal in die 3 jaar meerdere workshops organiseren en
literatuur onderzoek doen voor het consortium. Ik zal ook met alle consortiumleden gesprekken voeren over hun kijk op het mens-dier interacties, maar ook andere stakeholders vragen naar hun inzichten over het Nederlandse wildbeheer. Al deze activiteiten komen samen in de uitkomst van dit werkpakket:
een overzicht van mogelijkheden voor veranderingen in het Nederlandse wildbeheer, die de rest van het project zal informeren.

Tot slot zal ik er samen met het kernteam ook op letten dat de veilige, open gespreksomgeving gewaarborgd blijft, en monitoren hoe het project en de samenwerking verloopt. Het is een project met ontzettend veel ambitie, en een groot aantal betrokken en enthousiaste mensen. Ik heb dan ook ontzettend veel zin om werkpakket 1 in gang te zetten.

 In het volgende blog zal master student Wiggy Felstead zich voorstellen en over haar werk vertellen.